HomeAchtergrondDe Wereld van Vanwalleghem: verschil tussen Tour en WK?

De Wereld van Vanwalleghem: verschil tussen Tour en WK?

In 1983 mocht ik voor de krant Het Nieuwsblad The Inaugural Tour of America volgen. Dat was wat, voor een net begonnen wielerjournalist. Al dekte de naam van deze spiksplinternieuwe koers niet echt de lading…

Tour of America klinkt als een onwaarschijnlijk avontuur waarbij de immense Verenigde Staten met de fiets zouden worden doorkruist. Het betrof echter een rittenkoers van welgeteld drie dagen (van vrijdag 8 april tot zondag 10 april) waarin aan de Amerikaanse oostkust vier etappes werden gereden. De tweede rit eindigde in Richmond, waar de wereldkampioenschappen worden gereden.

Amerikaanse wielermarkt

De interesse en het enthousiasme voor dit Amerikaanse experiment was groot. De plaatselijke en nationale pers besteedde ruim aandacht aan het evenement, waar een vijftigtal Europese profs (onder meer Fignon, Rooks, Bauer, De Muynck en Barteau) het opnamen tegen enkele tientallen Amerikaanse en Canadese profs en amateurs. Onder meer de ploeg Peugeot en het TI-Raleigh-team van Peter Post waren in groot ornaat aanwezig. Ook al omdat de prijzenpot niet minder dan 100.000 dollar bedroeg. Ter vergelijking: het toenmalige prijzengeld in de Tour bedroeg 245.000 dollar.

De organisatie werd aangestuurd door de Société Tour de France, waar toen nog de legendarische Félix Lévitan de scepter zwaaide. De ‘Napoleon van de wielersport’, die het bestel met ijzeren hand in zijn greep hield, zette persoonlijk zijn schouders onder de wedstrijd, die als blikopener voor de Amerikaanse markt moest dienen. Het bekwam hem slecht. Lévitan werd enkele jaren later bij de Société aan de kant geschoven omwille van vermeende malversaties bij de financiering van de Tour of America. Wat nota bene Hein Verbruggen, die toen de UCI onder handen nam, een vacuüm bood om zijn hervormingen (wereldbeker, ran- king, uniforme wedstrijdregels, objectieve criteria voor deelname aan topkoersen) door te drukken.

Wielerkundige pamfletten

De eerste rit liep van Virginia Beach, waar Bernard Hinault de startvlag hanteerde, naar het historische Williamsburg. Ik herinner me hoe daar ter hoogte van de aankomst aan het wieleronkundige publiek pamfletten werden uitgedeeld waarin begrippen als ‘ontsnapping’, ‘waaier’ en ‘uit de wind zitten’ werden uitgelegd. In Richmond kon het talrijk opgekomen publiek het pamfletje nauwelijks consulteren wegens hevige regenval. Het was overigens ene Leo van Vliet die er de etappe won, enkele dagen na zijn overwinning in Gent-Wevelgem.

In de namiddag werd in het National Battlefied Park van Richmond de beslissende tijdrit over vijftien kilometer gereden: Bert Oosterbosch, die later ook eindwinnaar zou worden, won voor Phil Anderson, toen nog Peugeot. ’s Avonds in mijn hotel in Richmond raakte ik verzeild in een trouwfeest dat er in de feestzaal werd aangericht. Naast de plechtige klederdracht van de gasten viel me bij hen ook weer hun totale onwetendheid op omtrent de geplogenheden in een wielerpeloton. Een dag later lag de streep getrokken op Constitution Avenue in Washington, vlakbij het Witte Huis. Best indrukwekkend! Ron Hayman van 7-Eleven won er de spurt.

Ontwikkelingsgebied

De Inaugural Tour of America smaakte naar meer. Maar meer kwam er niet. De States bleken als beloofde wielerland geen wingewest. Het heette dat de wielersport te ingewikkeld was voor de Amerikanen. Weer bleek hoe moeilijk het is een sport te transplanteren van een succesregio naar een ontwikkelingsgebied, zoals ook voetbal (soccer) de afgelopen decennia nodig had om door te breken in het land van baseball, basketball, ijshockey en American football.

Maar intussen hebben we Greg LeMond en vooral de verguisde Lance Armstrong gehad. Stop voor mijn part The Boss 200 meter onder de grond, maar zonder hem was er wellicht geen sprake geweest van een Ronde van Californië (dit jaar aan de 10de editie toe) of van een wereldkampioenschap in Richmond. Al moet op de website van dit WK in de FAQ-rubriek nog wel worden uitgelegd wat het verschil is tussen de Ronde van Frankrijk en een wereldkampioenschap:

The Tour de France is a stage race, with individual winners of each stage and one overall winner. Each race of the UCI Road World Championships is its own world championship. The Olympics and Worlds are the only times cyclists race for their country and not their trade teams.

 

Deze column van Rik Vanwalleghem verscheen in de Wieler Revue WK-special. In dit nummer een uitgebreide voorbeschouwing op de wereldkampioenschappen, interviews met regenboogtrui-kanshebbers Alexander Kristoff, Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet en zetten we alle favorieten en outsiders voor u op een rij. Bestel hier het nieuwe nummer van Wieler Revue in onze webshop!

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

📸 Heerlijk! Eli Iserbyt heeft zelfspot en ziet dat Boonen Benen hem niet passen…

Het crossseizoen zit er alweer eventjes op, maar dat wil niet zeggen dat Belgisch...

‘Tour is nu de ideale voorbereiding voor Wout van Aert op de Olympische Spelen’

Z'n voorjaar was in één klap weg. In de gevaarlijke afdaling richting de Kanarieberg...

Manager SD Worx: ‘Deden Vollering beste aanbod in het vrouwenwielrennen ooit’

Woensdag tijdens Dwars Door Vlaanderen bracht SD Worx-Protime naar buiten dat Demi Vollering vertrekt...

Mathieu van der Poel kan zich zondag in uniek monumentenrijtje rijden

Na een lange solo in de E3 Saxo Classic waarbij hij Wout van Aert...

Meer zoals dit

‘Tour is nu de ideale voorbereiding voor Wout van Aert op de Olympische Spelen’

Z'n voorjaar was in één klap weg. In de gevaarlijke afdaling richting de Kanarieberg...

Manager SD Worx: ‘Deden Vollering beste aanbod in het vrouwenwielrennen ooit’

Woensdag tijdens Dwars Door Vlaanderen bracht SD Worx-Protime naar buiten dat Demi Vollering vertrekt...

Mathieu van der Poel kan zich zondag in uniek monumentenrijtje rijden

Na een lange solo in de E3 Saxo Classic waarbij hij Wout van Aert...