Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: van Down Under tot Doha (Deel 14)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. Deze keer: tussen Spanje en Zwitserland.

Het wielerseizoen kent met de Japan Cup een traditioneel einde van de belangrijke internationale koersen. De renners beginnen vanaf november aan hun opbouw naar het seizoen 2017. Maar hoe verliep alles in 2016? Als u alweer bent vergeten wie in de belangrijkste koersen schone schijn maakten, bent u bij Wieler Revue aan het juiste adres. Wij blikken met tekst en beeld terug op de belangrijkste wielerwedstrijden van 2016. Daarbij komen zowel de mannen als vrouwen genoeg in het spotlight te staan.

Groen Spanje

Eindelijk: we gaan terugblikken op de Ronde van het Baskenland. De enige ronde waarvan je het sowieso normaal vindt dat het zes dagen regent. Dat was nu niet het geval, maar goed weer was het in de meest groene regio van het doorgaans droge Spanje ook niet.

Daniel Navarro leek de ronde goed te gaan openen. De Spanjaard van Cofidis ging richting Markina-Xemein lang aan de leiding, maar kreeg in volle finale gezelschap van Luis Leon Sanchez. De twee bleven het peloton net voor. LL won. Een dag later was de eerste aankomst bergop gepland in Amurrio.

Die aankomst bergop vatte Wilco Kelderman goed aan. Hij ging vroeg en kreeg enkel Mikel Landa mee. De andere favorieten hadden zich echter misrekend. Na een spannend slot won de Bask in zijn thuisregio. Toch had Kelderman een visitekaartje afgegeven.

De derde etappe was een relatief vlakke. 'Spaans vlak' is daar een leuke term voor. Stephen Cummings maakte dat weinig uit. Die trakteerde de liefhebber van het wielrennen maar weer eens op een Cummingsje. De Brit reed solo weg en bleef het peloton nipt voor.

El Pistolero schiet raak

In de vierde etappe een etappe rond Orio. En dat had in het verleden al spectaculaire koers opgeleverd. Deze keer kwam na een spannend slot Samuel Sánchez als winnaar uit de koker. Hij was de snelste in een groepje van zeventien renners. Mikel Landa miste de boot, Wilco Kelderman werd daardoor leider met nog twee etappes voor de boeg.

De een na laatste zou echter wel, geheel volgens het normale draaiboek van de Ronde van het Baskenland, aankomen in Eibar. Op de Alto de Arrate. Ieder jaar de drukste beklimming van het hele wielerseizoen. De schare supporters op de flanken van de Arrate is eigenlijk niet meer normaal te noemen. Het was hondenweer en er was één renner die daarin wist te excelleren: Diego Rosa reed na een geweldige solo van 125 kilometer als eerste over de streep. Drie minuten later kwamen Sergio Henao en Alberto Contador in elkaars wiel over de finish. Zij hadden de rest, waaronder Wilco Kelderman, op achterstand gereden.

In de slottijdrit rond Eibar waren er nog maar vier kanshebbers op de eindzege. De eerder genoemde Colombiaan en Spanjaard, plus Joaquim Rodríguez en Thibaut Pinot. In de tijdrit zette Contador echter de puntjes op de i. De Spanjaard klopte Nairo Quintana in een rechtstreeks duel, die uiteindelijk als derde mee op het eindpodium van het klassement ging.

Gevechten bergop

Dan helemaal aan het einde van april. Twee dagen na de enerverende editie van Luik-Bastenaken-Luik, gewonnen door Wout Poels, toog het peloton naar Zwitserland. Naar de regio Romandië. Opnieuw zes dagen in barre weersomstandigheden. In de proloog rond La Chaux-des-Fonds wilde Tom Dumoulin zijn slag slaan. Een in de regen geweldig dalende Ion Izagirre besliste daar echter anders over.

De tweede etappe werd ingekort, vanwege hevige sneeuwval in La Chaux-des-Fonds. De ingekorte rit werd een prooi voor Marcel Kittel. Een dag later was het redelijk weer. De aankomst bergop naar Morgins zag een duo weg rijden van de rest. Nairo Quintana ging sprinten met Ilnur Zakarin. De Rus won met overmacht, maar de Colombiaan vond dat hij geen ruimte kreeg om te sprinten. Hij diende beklag in en haalde zijn gelijk. Zakarin werd gedeclasseerd.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/11/Tour-de-Romandie-Stage-2-Highlights.mp4"][/video]

Tour de France?

Dat waren al drie kleppers van winnaars in de eerste drie etappes. En in de vierde kwam er nog een bij. Thibaut Pinot verwees Dumoulin namelijk naar de tweede plaats in de tijdrit rond Sion. Twee seconden scheidden de Fransman van de Nederlander met Franse naam.

De voorlaatste etappe was een bergetappe in erbarmelijk slechte omstandigheden. Onderweg vormde zich een kopgroep met Tejay van Garderen en Chris Froome. De dan nog tweevoudig Tourwinnaar kletste de Amerikaan eruit op de laatste beklimming naar Villars sur Ollon. De groep favorieten kwam tot op vier seconden.

De eindzege kon Quintana eigenlijk niet meer ontgaan. Negentien seconden voorsprong op Pinot en vier meer op Zakarin; dat kon niet fout gaan in de slotetappe. Die etappe was voor Michael Albasini. Het was immers de Ronde van Romandië en Albasini was - getuige zijn tweede plaats in Luik - in vorm. Dus moest die wel minstens één etappe winnen. Hij versloeg Andrey Amador en Wilco Kelderman in Genève.

'Goedemiddag, Girini'

In het volgende deel is het tijd voor: Apeldoorn. De Giro was namelijk drie dagen in de ban van Gelderland. We bespreken de eerste week van de Giro d'Italia, waarin Tom Dumoulin de boventoon voerde. Maar er gebeurde nog veel meer. Lees met Wieler Revue mee!

Foto's: Cor Vos