Wieler Revue Jaaroverzicht 2016: van Down Under tot Doha (Deel 27)

Het wegseizoen van het kalenderjaar 2016 zit erop. Wieler Revue blikt graag met u terug, van januari tot oktober. Het peloton trok naar San Sebastian.

Het wielerseizoen kent met de Japan Cup een traditioneel einde van de belangrijke internationale koersen. De renners beginnen vanaf november aan hun opbouw naar het seizoen 2017. Maar hoe verliep alles in 2016? Als u alweer bent vergeten wie in de belangrijkste koersen schone schijn maakten, bent u bij Wieler Revue aan het juiste adres. Wij blikken met tekst en beeld terug op de belangrijkste wielerwedstrijden van 2016. Daarbij komen zowel de mannen als vrouwen genoeg in het spotlight te staan.

Zwart gat

De Tour de France was afgelopen, waardoor er voor veel wielerliefhebbers het zogeheten 'zwarte gat' volgde. De UCI had daar sinds een aantal jaar een oplossing voor. De Clásica San Sebastian volgde namelijk sinds 2013 kort op de Tour de France. De Spaanse eendagsklassieker was de laatste jaren steeds spannend geweest. De Bordako Tontorra, een beklimming die in 2014 en 2015 de finale bepaalde, was uit het parkoers gehaald. Daarvoor kwam de Murgil Bidea in de plaats, net zo lang en net zo steil. Een rotding, voor velen.

Voor anderen was het goed voer om de kunnen cashen. De Spaanse klassieke renners als Alejandro Valverde en Joaquim Rodríguez moesten het hebben van dergelijke beklimmingen. Ook Adam Yates, vorig jaar na het vreemde voorval met Greg van Avermaet tot eigen verbazing winnaar, kon de meters bergop goed gebruiken.

Rust

Na de Tour de France waren veel favorieten er niet op uit vroeg koers te maken. Zelfs op de tweede beklimming van de Alto de Jaizkibel - sinds jaar en dag scherprechter in de Baskische eendagskoers - gebeurde er vrij weinig. Een kopgroep van zes, met als belangrijkste naam Moreno Moser, was er dan al aan voor de moeite. Mikel Landa en Dario Cataldo probeerden het even, maar zagen snel het nutteloze van hun poging in.

Alles reed samen af op de Murgil Bidea. Daar legde Orica-BikeEchange een hoog tempo op aan het peloton. Winnaar van vorig jaar Adam Yates speelde meesterknecht voor tweelingbroer Simon. Die had een week daarvoor winnend zijn rentree in het profpeloton gemaakt, ook in het Baskenland. Simon moest de versnelling doorzetten, maar slaagde daar niet helemaal in. Het was Purito die er vandoor ging.

Maar zoals vaker in San Sebastian, was de timing van de poging van Rodríguez niet goed. Drie renners konden richting de top de aansluiting maken. Alejandro Valverde zat daar natuurlijk bij. Hij was een ex-winnaar van deze koers. Een andere renner die in het verleden zegevierde - Tony Gallopin (2013) - was ook van de partij. De laatste van de vier was een landgenoot: Bauke Mollema.

Revanche

En die had nog wat appeltjes te schillen met de rest van het peloton. Zijn Tour de France leek aanvankelijk uit te draaien op een gedroomde podiumplaats, maar dat werd in het laatste weekend van de Franse ronde allemaal teniet gedaan. De Groninger eindigde elfde in het algemeen klassement, een deceptie voor de kopman van Trek-Segafredo.

Dat wilde Mollema wel eventjes rechtzetten. In de afzink van de Murgil Bidea profiteerde Mollema van de rivaliteit tussen Gallopin en Valverde, die beiden niet met elkaar naar de streep wilden. Immers konden ze beiden die sprint van vier winnen. Ook Purito was niet zinnens mee te werken, hij zou waarschijnlijk vierde van de vier worden. Het drietal reed lange tijd een tiental seconden achter Mollema. Het werd een spannende finale.

[video mp4="https://cdn.pijper.io/source/wieler-revue/source/wielerrevue/2016/12/Bauke-Mollema-wins-Clasica-San-Sebastian-after-stunning-attack-Clásica-San-Sebastián.mp4"][/video]

Het werd voor Mollema zijn zevende profzege, de eerste van 2016. Voor het eerst won de Nederlander een eendagskoers op WorldTour-niveau. Wel wist Mollema eerder te kunnen juichen in de Rondes van Spanje, Zwitserland en Polen.

'Goed voor de Spelen'

De Groninger blikte terug op een goede wedstrijd. "Dit is een van mijn favoriete koersen. Ik ben blij hier te hebben kunnen winnen", vertelde Mollema. "Ik wilde altijd al graag hier op het podium staan om een van die hoeden te hebben. De laatste dagen van de Tour waren erg teleurstellend. Dit is een goede manier om terug te vechten. Ik toonde aan over een goede vorm te beschikken en kijk nu uit naar de Olympische Spelen."

Die Olympische Spelen, die komen terug in ons volgende deel! Want de Olympische Spelen in Rio de Janeiro zorgden voor enorm veel spektakel. De beide tijdritten en beide wegritten - dames en de heren - worden uitvoerig besproken in deel 28 van het Wieler Revue Jaaroverzicht. Tot dan!

Foto's: Cor Vos