WK VANDAAG: Dé 4 favorieten (en 5 gevaarlijke outsiders)

De beloftenkoers op het wereldkampioenschap is vaak een van de meest onvoorspelbare koersen die je in het jaar ziet. Er wordt slag om slinger gedemarreerd, iedere ronde heeft een nieuwe wending en uiteindelijk komt er altijd een winnaar uit die we later bij de profs ook meer dan eens tegenkomen. Wie wordt de opvolger van Sven Erik Bystrøm?

- FAVORIETEN

Gianni MosconHet Italiaanse poeltje aan toptalenten begint zowat op te raken. En dan nog: als er talenten zijn, zijn ze gemaakt voor het hooggebergte. Ook nu komt er weer een lijst klimmers aan: Simone Petilli en Simone Velasco zijn de grootste talenten. Een uitzondering hierop is Gianni Moscon. U weet wel, die renner die vorig jaar in de slotronde gigantisch hard viel in de afdaling van de eerste beklimming terwijl hij op kop lag. De winnaar van de Trofeo di San Vendemiano en Trofeo Almar is uit op revanche. En als een Italiaan met grinta rijdt, kan de tegenstand maar beter oppassen.

Søren Kragh AndersenHet is weer zover: de Denen hebben er weer een paar. Grote talenten. Waar de volgende stap richting de profs nog ver weg is, wil deze snelle Deen - die ook op heuvelachtige parkoersen en in tijdritten prima uit de voeten kan - in Richmond eens kijken waar hij staat ten opzichte van zijn generatiegenoten. De manier waarop hij in de Tour des Fjords de lastige rit naar Sandnes won, belooft veel goeds.

Ruben GuerreiroOok Portugal heeft na Rui Costa weer een groot talent binnen de rangen. Ruben Guerreiro rijdt voor het Amerikaanse Axeon Cycling Team en heeft een goede keuze gemaakt. In de Volta ao Alentejo liet Guerreiro al zien zware parkoersen aan te kunnen en over snelheid aan de streep te beschikken. In de Ronde van Californië pakte hij telkens klasseringen net achter de echte wereldtop in de sprints en in de Tour of Utah toonde Guerreiro zich zelfs op een aankomst op een steile puist in Salt Lake City. Het parkoers in Richmond moet hem dus als gegoten liggen.

Fernando GaviriaHet grote talent van de baan heet Fernando Gaviria. Maar deze Colombiaan liet al vroeg in het seizoen in de Tour de San Luis zien dat hij ook op de weg het één en ander kan. Hij versloeg twee keer Mark Cavendish in een rechtstreeks duel, waarna Patrick Lefevere hem meteen vastlegde voor zijn ploeg. Het grote doel: de Olympische Spelen in Rio in 2016. Maar als er een wereldtitel bij de beloften aan vooraf kan gaan, laat deze snelle man - die een heuvel ook behoorlijk over kan - de kans niet liggen.

- OUTSIDERS

Phil BauhausVorig jaar kende Bauhaus met vijf zeges en een belangrijke derde plaats op het Duits kampioenschap voor de profs een topjaar. Dit jaar rijdt Bauhaus voor Bora-Argon 18 en komt hij erachter dat het moeilijk is om je talent jaar op jaar te bevestigen. Toch is de Duitser wat meer ervaren dan zijn tegenstanders en blijft hij enorm snel aan de streep. Maar wellicht dat zijn oud-ploeggenoot Silvio Herklotz bij de Duitsers de kopman is. Diezelfde Herklotz wordt volgend jaar overigens weer ploegmaat van Bauhaus.

Fredrik GaltaEen ietwat onbekendere naam in deze lijst is die van Fredrik Galta. De Noor rijdt wel al vier jaar bij de profs in het continentale circuit rond. Dit jaar won Galta twee etappes in de Kreiz Breizh Elites, een belangrijke prestatie: beloftenwedstrijd in Frankrijk. In de Ronde van Noorwegen werd Galta vierde in het eindklassement en in de Arctic Tour of Norway reed hij naar een plaats in de top-20. Hij kan op verschillende manieren winnen: ondanks zijn snelheid aan de streep deinst Galta er niet voor terug een flinke solo op te zetten.

Jack HaigAustralië zou naar Richmond trekken met twee kopmannen: Robert Power, winnaar van de Giro Valle d’Aosta en Alexander Edmondson, winnaar van de Ronde van Vlaanderen voor beloften. Power viel in de Trofeo Almar en blesseerde zijn knie, Edmondson had al langer last van een knieblessure en maakte halverwege dit jaar kenbaar dat die blessure hem aan de kant houdt. Beide renners staan volgend jaar onder contract bij Orica-GreenEdge. De Australische kopman? Jack Haig, een klimmer die van aanvallen houdt. Ook deze nummer zestien van de Tour Down Under is een stagiair bij Orica.

Rudy BarbierDeze 22-jarige Fransman rijdt al zijn derde jaar voor de ploeg Roubaix-Lille Métropole. Dat is een goede leerschool, zo blijkt. Barbier is enorm snel. In drie jaar heeft de Fransman enorm veel ereplaatsen bij elkaar gesprint, maar de zegeteller staat pas op twee. In de Grand Prix Denain en de World Ports Classic was Barbier van wat dichterbij te zien: in Rotterdam en Antwerpen sprintte hij allebei in de top tien, in Denain moest hij enkel Nacer Bouhanni en Boris Vallée voor zich dulden. De vraag is of hij het kopmanschap moet delen met Rayane Bouhanni, het broertje van.

Tao Geoghegan HartDeze Brit, onderdeel van Axeon Cycling Team, reed vorig jaar als 19-jarige naar een derde plaats in Luik-Bastenaken-Luik voor beloften. Naast het feit dat hij een ongelooflijk moeilijk uit te spreken naam heeft, heeft hij ook een oog voor herhaling: Geoghegan Hart werd dit jaar weer derde in Luik-Bastenaken-Luik voor beloften en pakte in zowel de Ronde van Californië als de Ronde van Utah de dertiende plaats in het klassement. Hij wil aan het Engelse volk laten zien dat de opvolging van Mark Cavendish, Chris Froome en Bradley Wiggins geen problemen gaat opleveren.

Let ook op: Laurens De Plus (Bel), Daniel Hoelgaard (Noo), Owain Doull (Gbr), Simone Petilli (Ita), Mads Pedersen (Den), Nans Peters (Fra), Felix Grossschartner (Oos), Floris Gerts (Ned), Ryan Mullen (Ier) en Daniel Felipe Martinez (Col).

En de Nederlanders?De Nederlandse belofte-selectie heeft geen uitgesproken kopman. Het team bestaat uit Steven Lammertink (die de geblesseerde Dylan Groenewegen vervangt), Sam Oomen, Lennard Hofstede, Twan Brusselman en Tim Kerkhof, een vijftal dat op de verrassing zal moeten spelen.