HomeAchtergrondDe Wereld van Vanwalleghem: Valpartijen en doping

De Wereld van Vanwalleghem: Valpartijen en doping

Rik Vanwalleghem is vaste columnist van Wieler Revue. Deze column verscheen in Wieler Revue 6, 2014.

Drie jaar geleden schreef ik in Wieler Revue het volgende: ‘De Tour 2011: bijwijlen een slagveld. Bij bosjes gingen de renners neer. Een epidemie van vallende ziekte. Overleven was de boodschap. Daar kwam evenveel geluk als kunde aan te pas. Gesink, Van den Broeck, Wiggins, Leipheimer, Klöden: podiumpretendenten die stomweg werden weggemaaid. Dit had meer met roulette dan met sport te maken. Niet onderlinge waardeverhoudingen, maar valpartijen boetseerden in grote mate de rangschikking. De renners worden de jongste jaren, zeker in de grote rittenkoersen, steeds meer gedegradeerd tot rechteloze gladiatoren. Het worden speelballen van de organisatie, die hen tussen uitzinnige menigten, op smalle wegen, midden een woud aan verkeersmeubilair, omzwermd door een wolk gemotoriseerde volgers, wat kunstjes laat opvoeren.’

Anno nu is er weinig veranderd. Vervang de bovenstaande namen door Froome, Talansky, Cavendish, Contador, Andy Schleck en je zit helemaal in de zopas afgelopen Tour. Door de wol geverfde waarnemers halen bij deze vaststelling de schouders op. ‘Valpartijen: ze horen er nu eenmaal bij’, luidt het. Het is nooit anders geweest. Ze verwijzen naar Francesco Cepeda die in 1935 overleed na een val tijdens de afdaling van de Galibier, naar Wim van Est die in 1951 uitgebreid de flanken van de col d’Aubisque verkende, naar de doodsmak van André Darrigade in het Prinsenpark in 1958, naar de grotere en kleinere drama’s rond Casartelli, Hoogerland, Beloki en ga maar door. De geschiedenis van de Tour is een paternoster van buitelingen, schuivers en tuimelingen. ‘Les risques du métier, quoi!’.
Toch zijn er objectieve factoren die het naar mijn aanvoelen toenemende aantal hecatombes kunnen verklaren. Vooreerst zijn er de organisatoren die de impact van hun (commerciële?) ambities onvoldoende inschatten. Vorig jaar, op het ingebreide Corsica, dreigde de Tour stil te vallen omwille van een gebrek aan ruimte. Een logistieke hel. Dit jaar reed de karavaan zich in Groot-Brittannië bijna vast in de mensenzee, tot grote frustratie van de renners.

Men probeert maar uit. Afdaling van Alpe d’Huez vorig jaar (Tony Martin toen: ‘Onverantwoord’). Ploegentijdrit in 2009 in de urbanistische jungle van Montpellier: een collectieve oefening in de kunst van het neergaan. Tarbes: een laatste rechte lijn van 170 meter.
Maar ook ploegen en renners zijn toe aan gewetensonderzoek. De fietsen waar ze mee uitpakken zijn steeds nerveuzer, stijver, nukkiger. De tubes omheen de carbonvelgen krijgen zoveel bijkomende druk mee dat het loopvlak, en dus het contactoppervlak met de grond, steeds kleiner wordt. De rolweerstand neemt daarmee af, maar dat geldt evenzeer voor de greep op het wegdek, die bovendien ook nog eens afneemt omdat zowel renner als fiets lichter zijn geworden.

Het pak giert met waanzinnige snelheden doorheen een woud van verkeersmeubilair, ronde punten, vluchtheuvels en snelheidsremmers. In de jaren twintig van de Tour lagen de gemiddelden nog tussen 25 en 30 km/uur. Sinds de eeuwwisseling hikt men tegen de veertig aan. Vooral tijdens het eerste en het laatste wedstrijduur van een etappe worden de snelheden tot een stuk boven de vijftig opgedreven. Als daar, zoals dit jaar, ook nog externe factoren bijkomen zoals smalle wegen, kasseistroken, wind en regen is het hek helemaal van de dam.
En er is nog een tweede demon die de Tour blijft achtervolgen: het dopingspook. Het vertrouwen in de Sky-maagden Wiggins en Froome de afgelopen twee jaar was relatief groot. Dat kan niet gezegd worden van Vincenzo Nibali. Bij zijn ploeg Astana zwaaien Aleksandr Vinokoerov (bloeddoping Tour 2007), Giuseppe Martinelli (de man achter Marco Pantani in 1998) en Viatsjeslav Ekimov (zes jaar lang lid van de Armstrong-trein) de scepter. Niet bepaald onbesproken heren. De esquive van Nibali (‘We moeten het verleden achter ons laten’) overtuigt niet echt. Komt binnenkort of over enkele jaren de waarheid alweer achter een groene tafel aan het licht?

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

Kopecky over saga rond vertrek Vollering: ‘Dit gedoe is voor niemand in de ploeg leuk’

Verrassend nieuws vanuit het kamp van SD Worx-Protime. Woensdag liet ploegleider Danny Stam weten...

Wout van Aert met succes geopereerd, ploeg geeft nieuwe update

Wout van Aert is deze namiddag in Herentals met succes geopereerd aan zijn sleutelbeen....

Tom Boonen: ‘Ik heb jaren met tuinslang op mijn stuur gekoerst’

Tom Boonen is één van de grootste renners die België ooit gekend heeft. Het...

Jorgenson voelt zich genoodzaakt om te reageren op kritiek: ‘Moet ik dan de handdoek gooien omdat we onze leider verloren?’

Met een aanval op zo'n zes kilometer van het eind zette Jorgenson de koers...

Meer zoals dit

Kopecky over saga rond vertrek Vollering: ‘Dit gedoe is voor niemand in de ploeg leuk’

Verrassend nieuws vanuit het kamp van SD Worx-Protime. Woensdag liet ploegleider Danny Stam weten...

Sportarts: ‘Revalidatie Van Aert zal maanden duren, het is een regelrechte ramp’

Zeven gebroken ribben, een gebroken sleutelbeen en een gebroken borstbeen. Dat is het keiharde...

Visma | Lease a Bike staat stil bij situatie Van Aert: ‘Een diepe buiging voor onze Wout!’

Het wielervoorjaar 2024 werd gisteren in Dwars Door Vlaanderen helaas – bijna letterlijk –...