HomeAchtergrondZesdaagse van Rotterdam: 'Renners komen niet meer voor startgeld, maar voor koers'

Zesdaagse van Rotterdam: ‘Renners komen niet meer voor startgeld, maar voor koers’

Meervoudig Nederlands kampioen baanwielrennen en Rotterdammer: dat John den Braber (47) verliefd is op de Zesdaagse van Rotterdam, mag geen verrassing zijn.

Op 11 september 2001 werd de wereld opgeschrikt door een aanslag in New York, die onze samenleving volledig op zijn kop zette en voorgoed veranderde.
Voor mij brengt deze dag een dubbele herinnering boven, omdat juist op die dag de enige Zesdaagse begon die ik ooit reed.

In Amsterdam mocht ik als regerend Nederlands kampioen koppelkoers aantreden.
Het werd een deceptie.
Want ondanks dat ik toch de nodige internationale ervaring en vorm had, werd ik compleet weggereden door de sterren van het rondreizende Zesdaagse-circus. Het koersverloop was anders dan op wereldbekers en kampioenschappen en er waren combines tussen de topkoppels.
Ik voelde me ontheemd in mijn eigen tak van sport.

In de jaren nadien leerde ik het fenomeen Zesdaagse niet echt beter kennen. Ik bezocht de Zesdaagsen trouw ieder jaar en – toegegeven – had altijd een leuke avond.
Biertje en bitterbal erbij, meezingen met de opgetrommelde volkszangers en bijkletsen met oude bekenden.

Maar de koers op de piste ervoer ik als ontspannende achtergrondmuziek bij een gezellig familiediner.
Drie jaar geleden veranderde dat. De Zesdaagse van Rotterdam gooide het roer om.
Ras-Rotterdammer Michael Zijlaard en oud-wereldkampioen Peter Schep voerden als nieuwe wedstrijdleiders namens organisator Ahoy een fluwelen revolutie uit, die nodig was om het evenement te behoeden van een plek in de categorie vervlogen folklore.

De stappen die het duo nam waren simpel, maar doeltreffend: het moest weer een sportieve oorlog worden op de baan en daar passen coureurs in polonaises, overduidelijke combines en de sfeer van een bruine kroeg niet meer bij.
Wielrennen is topsport en geen entertainmentshow, waar renners een wave opvoeren terwijl Frans Bauer zingt over rode rozen.

De drastische koerswijziging bleek een gouden greep. Het deelnemersveld kreeg meer balans, waardoor er veel minder kans op een voorspelbaar koersverloop kwam, er werd gestreden om ‘echte’ prijzen, zoals horloges, iPad’s en zelfs een op maat gemaakt kostuum, maar belangrijker nog: er kwam inderdaad sportieve oorlog in de baan.
Want als er echt iets op het spel staat en dat ook de duidelijke boodschap is, komt het eergevoel in iedere renner opborrelen. En als de toppers elkaar het licht in de ogen niet gunnen, kunnen zelfs de ‘kleinere’ ploegen voor een stunt zorgen.

Het gaf mij in ieder geval weer de tinteling in de buik die ik al jaren niet meer had gevoeld.
Ik ging weer echt klaar zitten voor de koppelkoers, schoof nog verder op het puntje van mijn kuipstoeltje bij de moordende dernykoersen en viel daar bijna af als een team, zoals Wim Stroetinga en Raymond Kreder, een vrijwel zekere eindoverwinning nog verspeelde door tactische onoplettendheid tijdens de slotkoers.
Natuurlijk is een eindsprint met drie koppels om de zege razend spannend om te zien, maar persoonlijk – en ik denk met mij meer wielerliefhebbers – zie ik vooral het liefst een ploeg winnen die écht de beste is; zoals de Duitse tandem Kluge-Grasmann, die vorig jaar alles aan gort reed en bijna zes dagen lang domineerde.

De Zesdaagse van Rotterdam heeft de stap naar het moderne, professioneel opgezette wielerevenement van de toekomst gezet.
Puur het startgeld ophalen of in vorm komen voor het wegseizoen is verleden tijd is er helemaal niet meer bij. Wie in Ahoy komt aanzetten met slechte vorm, wordt niet meer gespaard, maar gaat ongenaakbaar met de billen bloot.

Wie echt wil zien hoe de coureurs deze ‘nieuwe’ Zesdaagse beleven, zou eens een blik in het rennerskwartier moeten kunnen werpen. Want waar vroeger wat werd rondgehangen, zit iedereen tussen de onderdelen door op de rollen om de spieren soepel te houden.
Als wielerliefhebber ben ik dan ook zeer dankbaar voor deze ingeslagen weg. Mijn ogen zijn nu weer gericht op de piste en niet op het bier en de bitterballen.
Misschien iets minder gezellig, maar wel honderd keer spannender.

De Zesdaagse van Rotterdam vindt van 4 tot en met 9 januari plaats in Ahoy, Rotterdam. Wieler Revue is een mediapartner van de Zesdaagse van Rotterdam en heeft tijdens de Zesdaagse prachtige acties op het programma, waaronder kans op gratis abonnementen voor het jaar 2018!

 

Ontvang onze nieuwsbrief

Geen update meer missen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief!

Laatste artikelen

🎥 Renner neemt losgeslagen paard bij de teugels tijdens koers in de Ardennen

Bizarre taferelen tijdens de Arden Challenge, een koers in de Belgische provincie Luxemburg. Een...

Vollering over vertrek: ‘Ik was een beetje verbaasd door het statement van de ploeg’

Het ziet er naar uit dat Demi Vollering volgend jaar andere oorden gaat opzoeken....

Kopecky over saga rond vertrek Vollering: ‘Dit gedoe is voor niemand in de ploeg leuk’

Verrassend nieuws vanuit het kamp van SD Worx-Protime. Woensdag liet ploegleider Danny Stam weten...

Wout van Aert met succes geopereerd, ploeg geeft nieuwe update

Wout van Aert is deze namiddag in Herentals met succes geopereerd aan zijn sleutelbeen....

Meer zoals dit

🎥 Renner neemt losgeslagen paard bij de teugels tijdens koers in de Ardennen

Bizarre taferelen tijdens de Arden Challenge, een koers in de Belgische provincie Luxemburg. Een...

Kopecky over saga rond vertrek Vollering: ‘Dit gedoe is voor niemand in de ploeg leuk’

Verrassend nieuws vanuit het kamp van SD Worx-Protime. Woensdag liet ploegleider Danny Stam weten...

Jorgenson voelt zich genoodzaakt om te reageren op kritiek: ‘Moet ik dan de handdoek gooien omdat we onze leider verloren?’

Met een aanval op zo'n zes kilometer van het eind zette Jorgenson de koers...